Buenos Aires

Na 1,5 week hier heb ik me ontpopt tot een ware porteño, een inwoner van Buenos Aires. Althans, dat geloof ik zelf graag. In werkelijkheid ben ik natuurlijk vaak genoeg te vinden geweest op plekken waar je struikelt over de busladingen Aziaten. Maar laat ik bij het begin beginnen. 

Na een lange reis begon ik mijn trip in een hostel in de wijk Microcentro, de oudste en meest centrale plek in BA en vlakbij het zakendistrict. In de avonduren begaf de helft van de gasten zich naar het dakterras, waar de flessen Quilmes (Argentijns bier) dan ook rijkelijk vloeiden. Mijn eerste week spendeerde ik op deze plek, maar ondanks dat het er ontzettend gezellig was, verkaste ik na 7 nachten naar een nieuw hostel in de wijk Palermo. Het is deze buurt waar ik echt verliefd op geworden ben. Palermo is een (hoge) middenklas wijk, het is er minder druk dan in het centrum en het barst er van de leuke restaurantjes, barretjes en winkels. Ook is het er een stuk veiliger. Nu moet ik zeggen dat ik me niet perse onveilig voelde in Microcentro, maar daar in het donker alleen over straat lopen wordt afgeraden, terwijl je in Palermo in principe om 4 uur 's nachts nog als meisje alleen naar huis kan strompelen. Niet dat ik dat gedaan heb hoor papa en mama, geen zorgen maken. (Oké, misschien één keer) 

Van maandag t/m vrijdag volg ik Spaanse lessen, in een prachtig oud pand in de wijk Recoleta. De school is klein, maar de studenten en leraren zijn allemaal even lief en er worden tal van activiteiten georganiseerd. In de middag ben ik vrij, maar het grote en bruisende BA biedt amper kansen voor verveling. Ik probeer zoveel mogelijk van de stad te zien en de blaren zijn dan ook volop aanwezig: de beroemde Feria de San Telmo, waar ik een tango show zag, het toeristische La Boca waar Maradonna opgroeide en wat bekend staat om de gekleurde huisjes, het graf van Evita en de nieuwere wijk Puerto Madero waar je aan het water tijdens zonsondergang en straatvoedsel etend bijna vergeet dat je in een gigantische metropool zit. Ook ging ik een dagje naar Tigre, een uurtje van Buenos Aires, waar je met een boot de deltawateren kunt bevaren.

Via mijn buurvrouw Brigitte (dankje,  dankje nogmaals!) ben ik in contact gekomen met een Argentijnse familie, de Nigro's. Deze super lieve mensen zijn heel gastvrij, namen me op mijn tweede dag meteen mee naar La Bomba de Tiempo (een heel populair optreden van een percussieband) en vertellen me alles: van waar ik het beste ijs kan eten tot welke bus ik het beste kan nemen naar waar.
Verder heb ik veel opgetrokken met de andere leerlingen op mijn school. Niet alleen tijdens de naschoolse activiteiten, maar we bezochten o.a. ook de show Fuerza Bruta. Daarnaast gaat het ontmoeten van mensen in hostels echt ontzettend makkelijk. Ik heb nog geen avond alleen hoeven te eten en al zoveel mensen ontmoet van over de hele wereld. Dat ik nu best een woordje Spaans spreek komt wel van pas, bijvoorbeeld toen ik in dit hostel belandde, waar ik tot nu toe nog maar één Engels sprekend persoon ontmoet heb en op een zaal slaap met enkel een groep Argentijnse mannen. Uiteindelijk werd het super gezellig en heb ik ook met hun een hele leuke tijd gehad! 

Wanneer ik dan tijdens de ochtendspits tussen tientallen Argentijnen in de metro zit, op weg naar school, en ik zelfs het smekende verhaal van de bedelaar kan volgen, hem net als vele anderen een paar pesos toestop en al zwetend en puffend mijn weg vervolg, dan, heel even, voel ik me toch wel een beetje alsof ik hier al jaren woon. Maar het is zoals ze zeggen; plannen tijdens het reizen kun je vergeten, ze veranderen meteen. En dat is ook echt zo. Ik ben zo enthousiast geworden van de verhalen van andere reizigers dat ik meer wil zien en doen, en dus heb ik besloten de grote Argentijnse hoofdstad iets eerder dan gepland achter me te laten. 

Buenos Aires, de stad waar je midden in de nacht nog een boek kunt kopen op Avenida Corrientes, waar je in de clubs altijd na zonsopgang naar huis gaat, waar het om 8 uur 's avonds tijd voor thee is en er om 11 uur een feestmaal wordt bereid en waar het in de zomer zo belachelijk warm is dat ik al dat eten er vast (hopelijk) weer vanaf gezweet heb. Wat is het leuk, maar volgende week wil ik vertrekken richting Uruguay :) Ik hou jullie op de hoogte! 

Muchos besos!